Η πάθηση όπου νιώθουμε τα δάκτυλα του χεριού μας να μουδιάζουν είναι η κλινική εκδήλωση της πίεσης του μέσου νεύρου στη περιοχή του καρπού.
Ο ασθενής αναφέρει αιμωδίες (μούδιασμα) στα 3 ½ πρώτα δάκτυλα του χεριού δηλαδή στον αντίχειρα, στο δείκτη, στο μέσο και στη μία πλευρά του παράμεσου. Το μούδιασμα πολλές φορές συνδυάζεται με πόνο και είναι ενοχλητικότερο κατά τις νυκτερινές ώρες ή μετά από ήπια έως έντονη χρήση του άκρου. Είναι χαρακτηριστική η κίνηση που κάνει ο άρρωστος τη νύχτα – θέλοντας να βγάλει το χέρι από τα σκεπάσματα και να «το τινάξει».
Η παθογένεια της νόσου είναι η παγίδευση του μέσου νεύρου – το οποίο νευρώνει τα προαναφερθέντα δάκτυλα. Το νεύρο το οποίο πορεύεται κάτω από τον εγκάρσιο σύνδεσμο του καρπού, κυρίως λόγω υπέρχησης και λιγότερο λόγω τραυματισμού, πιέζεται κατά τη δίοδό του από τη περιοχή με αποτέλεσμα τις αιμωδίες και το άλγος.
Είναι μία προοδευτικά εξελισόμενη πάθηση και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Στα αρχικά στάδια της νόσου η αντιμετώπιση είναι συντηρητική με ακινητοποίηση του καρπού με κάποιου είδους νάρθηκα και Μ.Σ.ΑΦ. Η χρήση των κορτικοστεροειδών τείνει να εγκαταληφθεί σχεδόν πλήρως.
Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι το επόμενο και πολλές φορές αναπόφευχτο βήμα. Η επέμβαση η οποία διενεργείται με ενοφλέβια περιοχική αναισθησία (περιοχική αναισθησία στο πάσχων άκρο) έχει ως στόχο τη διατομή του πεπαχυμένου εγκάρσιου συνδέσμου του καρπού και απελευθέρωση του νεύρου. Σε παραμελημένες περιπτώσεις, συμπληρωματικά γίνεται και νευρόλυση – διάνοιξη του περινεύριου και περεταίρω απελευθέρωση του νεύρου.
Η μετεγχειρητική περίοδος περιλαμβάνει σχεδόν άμεσα πλήρη δραστηριότητα, με αποφυγή άρσης βάρους για περίπου 2-3 εβδομάδες. Η χρήση μετεγχειρητικών ναρθήκων δεν προτιμάται.
Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε την άμεση ανακούφιση των ασθενών και πλήρη εξάλειψη των συμπτβμάτων από την πρώτη μετεγχειρητική μέρα.
Οι επεμβάσεις περιλαμβάνουν τη κλασσική ανοικτή μέθοδο, με τα υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας και την ενδοσκοπικές τεχνικές η οποίες παρουσιάζουν κάποια σημαντικά ποσοστά επιπλοκών.
